ႏွွာဘူးမေလး
ဟဲ့ ဝင္းႏြယ္.....နင္ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး မွန္ေရွ႕မွာ သူ႔ကိုယ္လုံးကို လွည့္ပတ္ၿပီးၾကည့္ေနရာကေန သူ႔ေနာက္ဖက္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ေျခတြဲေလာင္းခ်ထိုင္ေနေသာ သူနဲ႔မတိမ္းမယိမ္းေကာင္မေလးကို လွည့္၍ ၾကည့္သည္။
“ ငါ ေရွ႕လထဲမွာ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ျပည့္မွာ.....နင္ေရာ မိသီ.....”
“ ငါက လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လေလာက္ထဲက ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီ....ငါက နင့္ထက္ ႀကီးတယ္....”
“ နင္က အသက္ပဲႀကီးမွာေပါ့....က်န္တာေတြ ငါ့ကို မမွီပါဘူး ”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးက မိသီဆိုေသာ သီသီခိုင္ဆိုသည့္ ေကာင္မေလးကို မခံခ်င္ေအာင္စ၍ မွန္ထဲမွ သူမပုံရိပ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ဘရာစီယာ အနက္ေရာင္ေလးတစ္ထည္ႏွင့္ စပ္စမိုင္နာအနက္ေရာင္ေလး တစ္ထည္သာရွိသည္။ ရွမ္းကျပားမုိ႔ ျဖဴေဖြးေသာ အသားအရည္ႏွင့္ အနက္ေရာက္ ဘရာစီယာ ႏွင့္ စပ္စမိုင္နာတုိ႔က လိုက္ဖက္လွသည္သာမက အခ်ဳိးအစားလွပဖြံ႔ထြားေသာ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္လုံးအလွက မိန္းမခ်င္းပင္ စြဲမက္စရာ ျဖစ္ေနသည္။
“ အံမယ္....နင္နဲ႔ငါနဲ႔ ဘာကြာလို႔လဲ....နင္က အသားလြတ္ အသားယူေနတယ္....”
“ မယုံရင္ နင္တိုင္းၾကည့္ေလ....ဟင္း ဟင္း....႐ႈံးတဲ့လူက ႏိုင္တဲ့လူခိုင္းတာ လုပ္ရမယ္....”
“ စိန္လိုက္....”
သီသီခိုင္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးက ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ေနရာကထလာၿပီး မွန္ေရွ႕တြင္ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပီးရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္သည္။ ေနာက္ဆုံး သီသီခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပန္းေရာင္ ဘရာစီယာေလး တစ္ထည္ႏွင့္ ပန္းေရာင္ စပ္စမိုင္နာေလး တစ္ထည္သာ ရွိေတာ့သည္။ သီသီခုိင္မွာ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ေလာက္ အသားမျဖဴဘဲ အတန္ငယ္ညိဳသည္။ ဒါေပမယ့္ အဝတ္အစား အၿမဲဝတ္ထားေသာေနရာမ်ားမွ အတြင္းသားေလးေတြက ဝင္း၍ေနသည္။ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က သီသီခိုင္ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မွန္တင္ခုံမွ အံဆြဲတစ္ခုကို ဆြဲဖြင့္ကာ အထဲမွ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္မ်ားတြင္သုံးသည့္ ေပႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
“ မိသီ....အကုန္လုံးခၽြတ္လိုက္ဟာ....ၿပီးမွတိုင္းမယ္ ငါလည္း ခၽြတ္မယ္....”
ေျပာေျပာဆိုဆို နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က လက္ထဲမွ ေပႀကိဳးေခြေလးကို မွန္တင္ခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီး သူမကိုယ္ေပၚမွ ဘရာစီယာႏွင့္ စပ္စမိုင္နာတုိ႔ကို ခၽြတ္လိုုက္သည္။ သီသီခုိင္လည္း လိုက္ခၽြတ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြား ၾကေသာအခါ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
“ ဝင္းႏြယ္.....နင္က သိပ္ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတာပဲ....ဒါေၾကာင့္ နင့္ဘဲက နင့္ကိုစြဲေနတာ ”
“ မိသီကလည္းဟာ နင္ေရာလွတာပါပဲ....နင့္ဘဲကလည္း နင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္....လာ....ငါ တိုင္းေပးမယ္ ”
သီသီခုိင္က ေရွ႕သုိ႔တုိးလိုက္ေတာ့ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က ေစာေစာက မွန္တင္ခုံေပၚမွာ တင္ထားေသာ ေပႀကိဳးကို လွမ္းယူလုိက္ၿပီး သီသီခိုင္၏ ရင္၊ ခါး၊ တင္ တုိ႔ကို တိုင္းသည္။ တိုင္းတာရင္း နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က ၿပံဳးေယာင္သမ္းလာသည္။
“ မိသီ....နင္ ၃၀-၂၁-၃၂ ပဲရွိတယ္....နင္႐ႈံးမွာ ႀကိမ္းေသေနၿပီ....ဟင္း....ဟင္း...”
“ ေပး ငါ့ကို ေပႀကိဳး....နင့္ကိုတိုင္းမယ္ ”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က သူမ၏လက္ထဲမွ ေပႀကိဳးကို သီသီခုိင္၏ လက္ထဲသုိ႔ ထည့္လိုက္သည္။ သီသီခုိင္က နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ရင္၊ ခါး၊ တင္တုိ႔ကို တိုင္းတာသည္။
“ ဟယ္....ဝင္းႏြယ္.....နင့္ဟာက ၾကည့္ေတာ့သာ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ မေသးလွပါလား.....ငါေတာ့ ႐ႈံးၿပီ ”
“ ဘယ္ေလာက္ရွိလို႔လဲ....”
“ ၃၃-၂၂-၃၄ ရွိတယ္....ေနာက္ၿပီး နင့္အသားေလးေတြက တင္းေနတာပဲဟယ္....”
“ ကဲ...မိသီ....နင္ ႐ႈံးၿပီ.....ငါခိုင္းတာလုပ္ေတာ့....”
“ ေအးပါ....ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာ....”
သီသီခုိင္က သူမလက္ထဲမွ ေပႀကိဳးကိုလိပ္၍ မွန္တင္ခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီး ျပန္ေမးသည္။
“ ငါ့ကို ႏို႔စုိ႔ေပးဟာ....”
“ ဟယ္....ဝင္းႏြယ္ကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ဟာ....နင္နဲ႔ငါနဲ႔က မိန္းမခ်င္းပဲဟာ....နင့္ဘဲက စုိ႔မေပးဘူးလား....”
“ ဟင္း....ဟင္း....ဒီေကာင္ေတြကို ဒီေလာက္ထိေပးလို႔ ဘယ္ျဖစ္အုံးမလဲ....အကုန္ေပးလိုက္ရင္ လိုခ်င္တာယူၿပီး ခြာထြက္သြားမွာေပါ့ဟ....အခုအက်ၤ ီေပၚက ကိုင္တာပဲ ခံၿပီး ဖီးလ္ယူေနရတာ ”
သီသီခိုင္က နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ဖြ႔ံထြားေသာ ႏို႔ေတြကိုၾကည့္ေနရာမွ သူမ၏မ်က္လုံးအၾကည့္မ်ားက နန္းဝင္းဝင္း ႏြယ္၏ ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ ေရာက္၍ သြားသည္။
“ ဝင္းႏြယ္ နင္ကလည္း အေမႊးသန္တယ္ေနာ္.....ၿပီးေတာ့ နင့္ဟာႀကီးက အဟန္႔လည္းႀကီးတယ္....အားက်စရာ ႀကီး....”
“ ငါတုိ႔က မ်ဳိး႐ိုးရွိတယ္ဟ....ငါ့အေမဟာႀကီးဆို ငါ့ထက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတယ္....ဟဲ့ မိသီ....နင့္ဟာေလးကေတာ့ ေသးေသးေလး ေပါင္ၾကားထဲမွာညပ္ေနတာပဲ....ၿပီးေတာ့ အေမႊးေလးေတြကလည္း ပလူေမႊးပလူေတာင္နဲ႔ ႀကဲလိုက္ပါးလိုက္ တာ လြန္ပါေရာ...”
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးႏွင့္ တစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္မွ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကို တစ္ေယာက္က ၾကည့္ရင္း သူမတုိ႔ဘာသာ မသိလိုက္မွီမွာပင္ သူမတုိ႔၏ အတြင္းစိတ္မ်ားမွာ တမ်ဳိးတမည္ျဖစ္လာၾကသည္။ တစ္ေယာက္၏ ခႏၶာကိုယ္အား တစ္ေယာက္က ႏွစ္သက္သေဘာက်လာၿပီး တစ္ဦး၏လက္ကို တစ္ဦးက လွမ္း၍ဆြဲလိုက္မိသည္။
“ လာ....တို႔ အိပ္ယာေပၚသြားၾကရေအာင္လား....”
ကုတင္ေပၚသုိ႔ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က အရင္တက္၍ ပက္လက္လွန္လွဲကာ တစ္ဖက္သုိ႔တိုးေပးလိုက္စဥ္ သီသီခိုင္က ကုတင္ေပၚသုိ႔ လွမ္းတက္လိုက္သည္။ သီသီခိုင္မွာ ကုတင္ေပၚေရာက္လွ်င္ ပုဆစ္တုတ္၍ထိုင္လိုက္ၿပီး နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿဗံဳးကနဲ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးကိုတစ္ေယာက္စိုက္ၾကည့္လိုက္ ၾကၿပီး မိသီက ဝင္းႏြယ္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံ႔၍စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ဝင္းႏြယ္၏ လက္တစ္ဖက္က မိသီ၏ လည္ပင္းကို သိုင္း ဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားသုိ႔ ေရာက္လာေသာ မိသီ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တျပြတ္ျပြတ္ျပန္စုပ္နမ္းေပးသည္။
ဒီလိုျပန္၍ နမ္းေပးရင္း ဝင္းႏြယ္၏လွ်ာက မိသီ၏ ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္႐ုံမက လက္တစ္ဖက္ကပါ ႏွစ္ကိုယ္ ၾကားသုိ႔ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး မိသီ၏ ႏို႔ေတြကို ကိုင္လိုက္ရာ မိသီက သူမ၏ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ၾကြေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဝင္းႏြယ္လက္က မိသီ၏ ႏို႔ေတြကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ညွစ္နယ္ေပးသည္။ မိသီကလည္း အားက်မခံ ဝင္းႏြယ္၏ ဖြ႔ံထြား ေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္အုပ္၍ကိုင္ကာ ဆုပ္ေခ်ေပးသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ အသား ေလးမ်ားမွာ သူတုိ႔၏မ်က္ႏွာမွစ၍ တစ္ကိုယ္လုံး တေျဖးေျဖးနီရဲလာသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမတုိ႔၏ အသက္႐ႈသံေတြကလည္း ျပင္းထန္လာသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လွ်ာခ်င္းကလိ၍ ႏႈတ္ခမ္းကို အျပန္အလွန္စုပ္နမ္းေနရာမွ မိသီက ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ခြာပစ္ လိုက္သည္။
“ ျပြတ္....”
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကြာသြားသည္ႏွင့္ မိသီက ဝင္းႏြယ္၏ မ်က္ႏွာေလးကို ေစ့ေစ့ငု႔ံ၍ၾကည့္ေနစဥ္ ဝင္းႏြယ္ကလည္း မွိတ္ထားေသာမ်က္လုံးအစုံကို ဖြင့္၍ မ်က္လုံးခ်င္းဆိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ ငါ....ႏို႔စုိ႔ေတာ့မယ္ ဟာ....”
မိသီ၏အသံေလးက ေမာ၍ေနသည္။ ဝင္းႏြယ္ ဘာမွျပန္မေျပာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ မိသီက ဝင္းႏြယ္ ပက္ လက္လွန္ေနရာေဘးမွေန၍ ဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။
“ မိသီက ကၽြမ္းသားပဲ....”
“ ငါ့ဘဲ လုပ္တာ မွတ္ထားတာ...”
“ ျပြတ္.....အင့္.....”
မိသီက စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဝင္းႏြယ္၏ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ခုကို ျပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္သည္။ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ တြန္႔ ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးကို တစ္ခ်က္စုပ္ၿပီးေတာ့ သီသီခိုင္က ႏို႔အုံကို ပတ္ပတ္လည္လိုက္၍ စုပ္နမ္းၿပီး ႏို႔သီး ေခါင္းကို ျပန္၍ငုံကာ အားရပါးရစုိ႔ေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဝင္းႏြယ္ကလည္း ငု႔ံထား၍ တြဲေလာင္းက်ေနေသာ မိသီ၏ ႏို႔ေတြကို ကိုင္၍ ႏို႔သီးေလးေတြကို ေခ်ေပးလိုက္၊ ႏို႔အုံကို ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးသည္။
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ မိန္းမခ်င္းပလူးေနၾကရင္း ကာမေသြးေတြက တေျဖးေျဖးဆူပြက္၍လာသည္။ ပက္လက္ ျဖစ္ေနေသာ ဝင္းႏြယ္၏ ေပါင္တံႀကီးမ်ားက စုလိုက္ကားလိုက္ျဖစ္ေနသလို ဒူးေထာက္၍ ကုန္းကာ ႏို႔စုိ႔ေပးေနေသာ မိသီ၏ ဖင္ႀကီးကလည္း တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနသည္။ တဏွာရာဂပိုႀကီးပုံရေသာ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က မၾကာမီမွာပင္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္၍ အရသာခံေနရာမွ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ ဟဲ့ မိသီ....ငါ့ကို ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးပါလားဟာ....ၿပီးရင္ ငါလည္း ျပန္ယက္ေပးမွာေပါ့....”
အသံေလးေတြ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ ဝင္းႏြယ္က သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံးစုိ႔ေနေသာ မိသီကို ေျပာ လိုက္သည္။ မိသီ ႏို႔ကိုလႊတ္၍ေခါင္းေထာင္ၿပီး ဝင္းႏြယ္၏ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အတန္ငယ္ကားထား ေသာ ေပါင္တံႀကီးမ်ား၏ ဂြဆုံမွ ဝင္းႏြယ္၏ အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာေစာက သူမေတြ႔လိုက္ရသည္ထက္ပို၍ သိသိသာသာႀကီး ေဖာင္းမုိ႔ေနေၾကာင္း သတိထားမိလိုက္သည္။
သီသီခိုင္ ကုုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။
“ ဝင္းႏြယ္....နင္ ကုတင္ကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ အိပ္လိုက္....”
ဝင္းႏြယ္ သေဘာေပါက္သြားသည္။ သီသီခိုင္ ကုတင္ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ ယက္ေပးေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ၿပီး သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ကိုေရြ႕ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္အိပ္၍ ေျခႏွစ္ ေခ်ာင္းကို ကုတင္ေစာင္းသုိ႔ တြဲေလာင္းခ်လိုက္သည္။ သီသီခိုင္က ဝင္းႏြယ္၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကားလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔ဝင္၍ ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ကုတင္မွာ ဆိုဖာကုတင္ေခၚ ကုတင္အနိမ့္စား ျဖစ္၍ သီသီခိုင္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္တုိ႔မွာ အံကိုက္အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ အေမႊးထူထူႏွင့္ ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚသုိ႔ သီသီခိုင္က လက္ဖဝါးေလးတင္၍ ပြတ္လိုက္သည္။
“ အင္း.....ဟင္း.....နင္ကလဲဟာ.....”
ဝင္းႏြယ္ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သီသီခိုင္က ေစာက္ဖုတ္ေပၚရွိ ေစာက္ေမႊးထူထူတုိ႔ကို ေဘးႏွင့္ အထက္သုိ႔ သပ္၍တင္လိုက္ရာ နီညိဳေရာင္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးက ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ အကြဲေၾကာင္းထဲမွ ေခါင္းျပဴ၍ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ထြက္ေပၚေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးမွာ ျမင္ရ႐ုံႏွင့္ အသဲယားစရာ ေကာင္းလွသည္။ သီသီခိုင္ လွ်ာကိုထုတ္၍ ေစာက္ေစ့ေလးကို ယက္လိုက္သည္။
“ အေမ့....အိုး.....အိုး.....အင္း....ဟင္း.....”
ဝင္းႏြယ္၏ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တုန္သြားၿပီး ေကာ့တက္လာသည္။ သီသီခိုင္မွာ စိတ္ေတြဘေလာင္ဆူ၍လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို လက္မႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အတန္ငယ္ၿဖဲလိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝသုိ႔ လွ်ာကို စုခၽြန္၍ ထိုးသြင္းကာ ပီပီျပင္ျပင္ယက္ေလေတာ့သည္။
“ အား....အင္း.....အိုး.....အား.....အ....ဟင္း....ဟင္း....ဟုတ္တယ္....ယက္....ယက္....အိုး.....အိုး.....အင္း..... အင္း....အ....အ....အင္း.....”
******************************
ပုဇြန္ေတာင္ေစ်းဖက္သုိ႔ ခရီးသည္လိုက္ပုိ႔ရင္း ေဝမိုးမွာ အျပန္တြင္ နန္းရီဝင္းမ်ား အိမ္တြင္ရွိမလားဟူေသာ အေတြးျဖင့္ သူ၏ ကားအုံနာလည္းျဖစ္၊ သူမၾကာခဏ လိုးေနရေသာ နန္းရီဝင္းတို႔ အိမ္ဖက္သုိ႔ ကားကိုေမာင္းလာခဲ့သည္။ ၿခံ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ၿခံတံခါးလည္း ဖြင့္ထားသည့္အျပင္ အိမ္ေရွ႕တံခါးႀကီးလည္းဖြင့္ထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ကားကို လမ္းေဘးသုိ႔ခ်၍ ရပ္လိုက္ၿပီး ေဝမိုး ၿခံထဲသုိ႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အဆင္သင့္ဖြင့္ထားေသာ အိမ္တံခါးမွ အထဲသုိ႔ ဝင္လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ မည္သူ႔ကိုမွ မေတြ႔ရဘဲ တစ္အိမ္လုံးတိတ္ဆိတ္၍ ေနသည္။ ေဝမိုး ၿပံဳးလိုက္သည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ သည္လိုပင္ မမနန္းက သူ႔ကားအိမ္ေရွ႕သုိ႔ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမက အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ေျပးဝင္သြားၿပီး အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ကာ ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲ၍ အလိုးခံရန္ ေစာင့္ေနတတ္ေလသည္။
ေဝမိုး အတြင္းဖက္ရွိ အိပ္ခန္းရွိရာသုိ႔ တေျဖးေျဖး ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ မမနန္း၏ အိပ္ခန္းက ပိတ္ထားၿပီး သူမ၏ သမီး နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ အိပ္ခန္းက ပြင့္၍ ေနသည္။ ေဝမိုး ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ပြင့္ေနေသာ အိပ္ခန္းဝသုိ႔ ေလွ်ာက္လာ ခဲ့သည္။
“ ဟင္....”
ေဝမိုး ကိုယ္ရွိန္သပ္လိုက္ၿပီး တံခါးေပါက္ေဘးသုိ႔ အသာေျပးကပ္လိုက္ရသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ ႏွင့္ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း သီသီခိုင္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ပလူးေနၾကသည္။ ေကာင္ မေလးႏွစ္ေယာက္စလုံးကို သူရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိသလို ေကာင္မေလးေတြကလည္း သူ႔ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေလသည္။ တံခါး ေပါက္ေဘးမွာ ရပ္၍ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းထုတ္၍ အထဲသုိ႔ ၾကည့္ေနမိေလသည္။
“ အိုး....ဟင့္....ဟင့္.....မိသီရယ္....အားပါး...ရွီး...ေကာင္းလိုက္တာ.....ေကာင္းလိုက္တာ.....နာနာဖိယက္စမ္းပါ. ....အမေလး....ေလး....အားပါး...ရွီး....”
သီသီခိုင္က ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ က်က်နနဆြဲၿဖဲၿပီး လွ်ာနဲ႔ ျပြတ္ကနဲ ျပြတ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ကို အားရပါးရ ကုန္းကုန္းယက္ေပးေနသည္။ လွ်ာကို အျပားလိုက္ကပ္ၿပီး က်က်နန ယက္ေပးေနတာျဖစ္သည္။
“ အား....ဟား....ဟား....ဟုုတ္ပီ...ပင့္ပင့္ၿပီး ယက္တင္ေပးေလ....အကြဲေၾကာင္းမွာခ်ည္း ယက္မေနနဲ႔....ႏႈတ္ခမ္း သားေတြကို ယက္ေပး....အေစ့ကိုလည္း ခ်န္မထားနဲ႔ေလ....အား...ဟုတ္ပီ.....အမေလး....ေလး....ခံရတာ ထိလိုက္တာ..... တကယ္ပဲ....အိုး....အိုး....အား....ထိုးထည့္ေလ....အေပါက္ကို လွ်ာထိုးသြင္းပါေတာ့လား....အ....အီး....အိုး....အိုး...ဟင္း... ဟင္း.....”
ဝင္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ေကာ့လန္ျပန္ၿပီး ရမက္ျပင္းျပင္း အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ေနသည္။
“ ေပါင္ႀကီးေတြကို ဆြဲေထာင္လိုက္ ဝင္းႏြယ္....”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က ကုတင္ေစာင္းတြင္ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲတင္ မယူလိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ ကိုေကြးကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေထာင္၍ကားလိုက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေလးႏွင့္ ကုတင္ေစာင္းအစပ္ေလးကို နင္းထားလိုက္သည္။ သီသီခိုင္၏ ပါးစပ္က ေရွ႕သုိ႔တိုးကပ္လိုက္ၿပီး ရမက္ေတြျပင္းထန္မႈေၾကာင့္ အေတာ္ေထာင္တက္ေနေသာ ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ ေစ့ေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုႏွင့္ ညွပ္၍ စုပ္လိုက္သည္။
“ အ....အ....ရွီး....အိုး....အား.....ငါ....ၿပီး....ၿပီးေတာ့မယ္....စုပ္....စုပ္....အား....အား....အိုး....အား....ရွီး....အား ....အား....”
ဝင္းႏြယ္၏ ခါးေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ယမ္းခါ၍ ၿပီးသြားသည္။ ဝင္းႏြယ္ ၿငိမ္က်သြားသည္အထိ သီသီခိုင္က ေစာက္ ေစ့ေလးကို ဆက္၍ ျမွင္းျမွင္းေလးစုပ္ေပးေနၿပီးမွ သူမ၏ ပါးစပ္ကိုခြာ၍ မတ္တတ္ထ၍ ရပ္လိုက္သည္။
“ ေကာင္းလိုက္တာ မိသီရယ္....လာ....နင့္ကို ငါ တလွည့္ ယက္ေပးမယ္...”
ဝင္းႏြယ္က ေျပာၿပီးထထိုင္ကာ ကုတင္ေပၚမွဆင္း၍ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၿပီး သီသီခိုင္ႏွင့္ ေနရာခ်င္း လဲရန္ျပင္ လိုက္သည္။
“ ဟင္....ဟို....ဟိုမွာ....”
ဝင္းႏြယ္ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးႏွင့္ တံခါးေပါက္ဖက္ လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ေၾကာက္အားလန္႔အားေျပာသည္။ သီသီခိုင္ တံခါးေပါက္ဖက္သုိ႔ လွည့္ၾကည့္သည္။
“ ဟင္....”
“ ဝုန္း...ဂ်ဳိင္း....”
တံခါးဝတြင္ မားမားႀကီးရပ္ေနေသာ ေဝမိုးကို ေတြ႔လိုက္ရၿပီး သီသီခိုင္မွာ လက္ျမန္ေျချမန္ျဖင့္ အိပ္ခန္းတံခါးေပါက္ ကို ေျပးပိတ္လိုက္ေလသည္။
**********************************
အိပ္ခန္းတံခါး ဝုန္းကနဲပိတ္သြားသည္ႏွင့္ ေဝမိုးမွာ ေခါင္းကိုသြင္သြင္ခါယမ္းလိုက္ၿပီး ေထာင္ထေနေသာ သူ႔လီး ႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွအုပ္ကိုင္ကာ ခဏၾကာေအာင္ ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ အိမ္ထဲမွ ျပန္ထြက္ကာ ကားေပၚတက္၍ ေမာင္း ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တလွည့္ဆက္ၿပီး ပလူးေနၾကမွာ ေသခ်ာသည္။
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္မွာ သူမ၏ မိခင္ နန္းရီဝင္းထက္ပင္ ပို္၍ႏွာထန္ေသးေၾကာင္း ေဝမိုး မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္လာခဲ့ရ သည္။ လွတာ၊ ေခ်ာတာ၊ စြဲမက္စရာေကာင္းတာကလည္း သူ႔အေမ နန္းရီဝင္းထက္ အမ်ားႀကီး သာေလသည္။ ဝင္းႏြယ္၏ ပုံရိပ္က ေဝမိုး၏ အာ႐ုံထဲက မထြက္ေခ်။ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္မွာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ ျဖတ္ကာ ပက္လက္လွန္လွဲေနသျဖင့္ သူမ၏ ရင္သားစိုင္ေတြက အထင္းသားျဖစ္ေနသည္။ ႏို႔ေတြက အိက်၍မေနဘဲ မို႔ဝင္း တင္းရင္း၍ေနသည္။ မုိ႔မို႔လုံးလုံးေလးေတြျဖစ္ေနသည္။
ဝင္းႏြယ္မွာ ရမက္ေတြထန္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့ပ်ံကာျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ရင္သားစိုင္ႏွစ္ခုက တသိမ့္ သိမ့္တုန္ၿပီးေနသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ႏွစ္ခုကလည္း ေကာ့ေထာင္စူၾကြ၍ေနသည္။ သူမ၏ ႏို႔သီးေခါင္းမွာ သာမန္မိန္းမေတြ ထက္ပိုၿပီး ရွည္ကာ ထိပ္ဖ်ားေလးေတြက ခၽြန္၍ေနသည္။ ဝမ္းဗိုက္သားက ရွပ္ရွပ္ေလး၊ ဆီးစပ္က မုိ႔ေမာက္ေနၿပီး ေစာက္ေမႊး ေတြက ထူလွသန္လွသည္။ ဖင္ႀကီးက ေဖြးကာအိေနၿပီး ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီးေတြက ျဖဴေဖြး၍ေနသည္။ ေဝမိုးမွာ ဝင္းႏြယ္ ကို ျပန္၍ျမင္ေယာင္ရင္း သက္ျပင္းအခါခါခ်ေနမိသည္။ သူေန႔စဥ္ ဝင္ထြက္ေနေသာအိမ္မုိ႔ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ႏွင့္ နီးစပ္ဖုိ႔မွာ သိပ္ၿပီးမခက္လွေပ။ ဒါေပမယ့္ သူမ၏မိခင္ နန္းရီဝင္း မသိေအာင္ေတာ့ လုပ္ဖုိ႔လိုသည္။ ဒါဆိုရင္ မေအေရာ၊ သမီးပါ ေရရွည္ စားရေတာ့မည္ဟု ေဝမိုး ေတြးမိလိုက္ေလသည္။
ေဝမိုးက ကားကို ပုဇြန္ေတာင္ေစ်းေရွ႕တြင္ အၿမဲတမ္းဂိတ္ထိုးထားတတ္ေလသည္။ ယခုလည္း ေဝမိုးမွာ ကားကို ဂိတ္ထိုးထားၿပီး ခရီးသည္ကိုေစာင့္ရင္း သတင္းစာကို ဖတ္၍ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမြးပ်ံ႕ေသာရနံ႔ကို ႐ႈ႐ႈိက္မိလိုက္သျဖင့္ ေဝမိုးမွာ သတင္းစာမွ မ်က္ႏွာကိုခြာလိုက္သည္။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ကားေဘးတြင္ကပ္၍ရပ္ေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေျခေထာက္အစုံကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္။ ေဝမိုး ေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာကိုေမာ့၍ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးတစ္စုံႏွင့္ ရင္ဆိုင္မိလိုက္သည္။
“ ဟင္.....ဝင္းႏြယ္ ”
ေဝမိုး ရင္ထဲ ဒိတ္ကနဲခုန္သြားသည္။
ေဝမိုး အံ့အားသင့္သြားသည္ကို ၾကည့္ၿပီး နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ မ်က္ႏွာေလးၿပဳံးေယာင္သမ္းသြားသည္။
“ ဦးမိုး....သမီးကို အိမ္လိုက္ပုိ႔ေပးပါလား ”
“ အင္း....တက္ ”
ဝင္းႏြယ္ ကားေခါင္းကိုပတ္၍ေလွ်ာက္သြားၿပီး ကားေခါင္းခန္းတံခါးကိုဖြင့္၍ ေဝမိုးႏွင့္ယွဥ္ထိုင္လိုက္သည္။ ကားကို သာ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ေမာင္းလာရေပမယ့္ ေဝမိုး ရင္ေတြက တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသလို သူ႔အၾကည့္ေတြကလည္း သူ၏ေဘးတြင္ ယွဥ္ထိုင္ေနေသာ ဝင္းႏြယ္ထံသုိ႔ ေရာက္ ေရာက္သြားရသည္။ ဝင္းႏြယ္ဝတ္ထားေသာ စကပ္တိုတိုေလးက ေပါင္လည္ ေလာက္သာရွိ၍ ျဖဴေဖြးဝင္းအိေနေသာ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ႀကီးေတြက စြဲမက္စရာေကာင္းေအာင္ ေပၚလြင္၍ေနသည္။ ဝင္းႏြယ္မွာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေလးေစ့၍ စူးရွဝိုင္းစက္ေသာ သူမ၏ မ်က္လုံးအစုံက ေရွ႕တူ႐ႈသုိ႔ၾကည့္ေနသည္။ ဝင္းႏြယ္၏ ပုံစံမွာ တစ္စုံတစ္ခုကို ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားေနပုံရသည္။
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္တုိ႔အိမ္မွာ ေအဘီစီတြင္ဆိုေတာ့ ကားက ခဏေလးေမာင္းရသည္။ ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေဝမိုး ကား ကိုရပ္လိုက္သည္။
“ ဦးမိုး....အိမ္ထဲဝင္အုံး ”
အသံျပတ္ႏွင့္ဆိုေပမယ့္ အမိန္႔ေပးသံမေပါက္။ ဝင္းႏြယ္၏ အသံေလးက ႏုႏုေလး။ ေဝမိုးရင္ထဲ တဒိန္းဒိန္းျဖစ္သြား သည္။ ကားထဲမွ ထြက္၍ ဝင္းႏြယ္ေနာက္သုိ႔ လိုက္လာခဲ့သည္။ တင္းတင္းရင္းရင္းေလးဝတ္ထားေသာ စကပ္ေလးအတြင္းမွ တင္သားစိုင္ႀကီးေတြက တအိအိတုန္ခါ၍ေနသည္။ ေဝမိုး သက္ျပင္းအခါခါခ်ရင္း ဝင္းႏြယ္၏ ေနာက္ဖက္မွ လိုက္လာကာ အိမ္ထဲသုိ႔ ဝင္လာခဲ့သည္။
“ ဦးမိုး ခဏထိုင္ဦးေနာ္ ”
ေဝမိုးကို လွည့္မၾကည့္ဘဲ ဝင္းႏြယ္ကေျပာကာ အိမ္အတြင္းဖက္သုိ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ဝင္သြားသည္။ ေဝမိုး အိမ္ေရွ႕ ခန္းမွ ကုလားထိုင္တြင္ ဝင္၍ ထိုင္လိုက္သည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဝင္းႏြယ္ အိမ္အတြင္းဖက္မွ ျပန္၍ထြက္လာသည္။ ေစာေစာက အဝတ္အစားႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ထဘီေလးတစ္ထည္ကိုသာ ရင္လ်ားဝတ္ထားသည္။ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းအသား အရည္ေလးႏွင့္ တစ္တစ္ရစ္ရစ္လွပေသာ ဝင္းႏြယ္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေဝမိုး ၾကက္ေသ ေသသြားသည္။ ဝင္းႏြယ္ သူထိုင္ေန ေသာ ေနရာေရွ႕တြင္ ေျခစုံလာရပ္သည္။
“ ဦးမိုးကို သမီးတစ္ခုေျပာမလို႔ ”
ဝင္းႏြယ္၏ မ်က္ႏွာေလးကို သူၾကည့္လိုက္သည္။
“ ေျပာေလ ”
“ ဦးမိုး လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး မတရားဘူး ”
“ ဟင္.....ဦး....ဘာ....”
“ ေန....ေနအုံး.....သမီး စကားမဆုံးေသးဘူး ”
ဝင္းႏြယ္က သူ႔ကိုလက္ကာၿပီးေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ စကားကိုဆက္၍ မေျပာဘဲ ခပ္ေတြေတြေလးရပ္ကာ ေဝမိုးကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဝင္းႏြယ္ ေျပာရမွာ ခက္ေနပုံရသည္။ ေျပာမထြက္ပုံလည္းရသည္။
“ ဦးကို အားမနာပါနဲ႔ ေျပာစရာရွိတာ ေျပာပါ.....”
ဒီေတာ့မွ ဝင္းႏြယ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ဆက္ေျပာသည္။
“ ဦးမိုးကို သမီးေမးမယ္....အဲဒါကို အမွန္အတိုင္းေျဖ....”
“ အင္း....”
“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးထားတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုကို လူမျမင္ေအာင္သိမ္းထားတာကို ခိုးၿပီးၾကည့္တာ တရားပါ့မလား. .....”
“ ဘယ္တရားပါ့မလဲ....ဒါက ဦး.....”
“ ေနအုံး သမီးဆက္ေျပာအုံးမယ္....အဲဒီလို သူမ်ား ပစၥည္းကို ပိုင္ရွင္မသိေအာင္ခိုးၾကည့္ၿပီး သူ႔ပစၥည္းက်ေတာ့ လူျမင္မွာစိုးလုိ႔ သိမ္းဆည္းထားတယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူ တရားပါ့မလား....”
“ ဘယ္တရားပါ့မလဲ....”
ဝင္းႏြယ္သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္း ပါးခ်ဳိင့္ေလးေပၚေအာင္ၿပဳံးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္အတြင္းဖက္သုိ႔ လွည့္ထြက္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။
“ ဦးမိုး မတရားဘူး ”
“ ဟင္....”
ဝင္းႏြယ္ အိမ္အတြင္းဖက္သုိ႔ ဝင္သြားေခ်ၿပီ။ ေဝမိုး ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္ေပမယ့္ ခဏေၾကာင္ေနၿပီးမွ ဝင္းႏြယ္၏ေနာက္သုိ႔ ဝင္၍လိုက္ခဲ့ေလသည္။ ေဝမိုး အခန္းဝေရာက္ေသာအခါ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္မွာ အိပ္ခန္းထဲရွိ ျပတင္း ေပါက္ တစ္ခုေရွ႕တြင္ အိမ္ခန္းထဲသုိ႔ ေက်ာေပး၍ ရပ္ေနသည္။ ေဝမိုး အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ေျဖးညွင္းစြာေလွ်ာက္ဝင္လာၿပီး ကုတင္ ေဘးတြင္ရပ္၍ ဝင္းႏြယ္၏ေနာက္ေက်ာအလွကိုၾကည့္၍ ခံစားေနမိသည္။ ဝင္းႏြယ္ႏွင့္က တစ္လံအကြာေလာက္သာ ကြာျခား ေတာ့သည္။ ဝင္းႏြယ္၏ အသက္႐ႈသံေတြက ျပင္းထန္ၿပီး ျမန္ဆန္၍ေနသည္။ အသက္ျပင္းျပင္း႐ႈေနေသာေၾကာင့္ ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီအတြင္းမွ မလုံတလုံ ရင္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားမွာ ၾကြတက္လာလိုက္၊ နိမ့္ဆင္းသြားလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။
ေဝမိုး သူ၏ ရွပ္အကၤ် ီကိုခၽြတ္၍ကုတင္တန္းေပၚတင္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ပုဆိုးႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတုိ႔ကို ကြင္း လုံးခၽြတ္ခ်လိုက္ရာ ဝင္းႏြယ္ႏွင့္အတူ ကားေပၚတြင္ရွိကတည္းက ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ေျဖာင္းကနဲ ထြက္၍လာသည္။ ေဝမိုး ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားၿပီ။ အရွည္ (၇)လက္မႏွင့္ လုံးပတ္ (၄)လက္မခြဲေလာက္ရွိေသာ သူ႔လီးႀကီး ကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဝင္းႏြယ္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ လီးကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ညွစ္လိုက္ၿပီး ေရွ႕မွကုတင္ ေပၚသုိ႔ ပက္လက္လဲွခ်လိုက္ေတာ့သည္။ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာလိုပင္ ဝင္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေဘးသုိ႔ေရာက္၍လာ သည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ ေဝမိုး၏လီးႀကီးကို မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ရင္း သူမကိုယ္ေပၚမွ ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကို ကြင္းလုံး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။
ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာ ဝင္းႏြယ္က သူမ၏လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေဝမိုး၏လီးတန္ႀကီးကို လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေစာင္းတြင္ဝင္၍ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ က်န္ေသာလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေဝမိုး၏ ေဂြးအုႀကီးမ်ားကို အရသာခံ၍ကိုင္ ၾကည့္သည္။ ေဝမိုးက သူမ၏တင္သားႀကီးေတြကို လွမ္း၍ကိုင္လိုက္သည္။ တင္သားႀကီးမ်ားမွာ တင္း၍လုံးက်စ္ေနသည္။ ၿပီး ေတာ့မွ ဝင္းႏြယ္က ေဝမိုး၏ေဘးသုိ႔လွဲခ်လိုက္ရာ ေဝမိုးက သူမကိုဖက္၍ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ဝင္းႏြယ္ က သူမ၏ပါးစပ္ေလးကို အသာေလး ဟေပးၿပီး သူမ၏လွ်ာေလးကို ေဝမိုး၏ပါးစပ္ထဲသုိ႔ ထိုးသြင္းေပးရာ ေဝမိုးမွာ ဝင္းႏြယ္၏ လွ်ာေလးကို မက္မက္ေမာေမာစုပ္ယူေနမိသည္။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္မွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စကားမေျပာျဖစ္ၾကေခ်။ ဝင္းႏြယ္၏ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ လီးေပၚမွ မခြာေပ။ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ပြတ္သပ္ေပး ေနသည္။ ထိုနည္းတူပင္ ေဝမိုး၏လက္တစ္ဖက္ကလည္း ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေပၚအုပ္၍ကိုင္ကာ အေမႊး ရွည္ရွည္ေလးမ်ားကို သပ္၍တင္ေပးရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုကို ပြတ္၍ေပးသည္။ ထိုအခါ လက္ဖဝါးထဲ၌ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို ေလာက္စာလုံး လုံးသလို လက္ဖဝါးထဲထည့္၍ လွိမ့္ေပးသည္။
“ အို....ဟင့္.....ဟင့္.....ဦး.....အင့္.....ဟင့္.....ဦး.....က်မႏို႔ေတြ စုိ႔ေပးစမ္းပါလား....ဟင့္....အင့္.....ဟင္း....”
ဝင္းႏြယ္ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဝမိုးက ဝင္းႏြယ္၏ ႏို႔တစ္ဖက္ကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ငုံလိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲေရာက္လာေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လွ်ာနဲ႔ထိုးဖိပြတ္ေပးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းအေျခကိုေတာ့ သြားနဲ႔မနာေအာင္ ကိုက္ေပးသည္။ သူ၏လြတ္ေန ေသာ လက္တစ္ဖက္က ဝင္းႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ကိုလွမ္း၍ ကိုင္လိုက္ျပန္သည္။ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္က အလိုက္တသိပင္ သူမ၏ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကို ကား၍ေပးသည္။ လက္ဖဝါးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္႐ိုက္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ေကာ့ ၍တက္လာသည္။ ရမၼက္စိတ္ေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖာင္းကားေနတာဆိုေတာ့ လက္ထဲမွာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက တလုံးတခဲ အိအိေထြးေထြးႀကီးျဖစ္၍ေနသည္။ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ က ဝက္ဝက္ကြဲစိုရႊဲ၍ေနသည္။ ေဝမိုး မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ပင္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက မ်ားျပားစိုစြတ္၍ေနသည္။ ဝင္းႏြယ္တစ္ေယာက္ အေတာ္ဏွာထန္တာဘဲဟု ေတြးမိလုိက္႐ုံမက သူမ၏ မိခင္ထက္ပင္ ပို၍ထန္ေၾကာင္း သတိျပဳမိလိုက္ သည္။
ေဝမိုး ႏို႔စုိ႔ေပးေနတာကို ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ထထိုင္လိုက္လွ်င္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ဝင္းႏြယ္က သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဒူးေကြး၍ေထာင္လိုက္ၿပီး ကားေပးလိုက္သည္။ ေဝမိုးတက္လိုး၍ရေအာင္ အဆင္သင့္ျပင္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ သည္။ အသင့္ျပင္ေပးထားေသာ ဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္ေနဟန္ထားေလးမွာ ရမက္ၾကြစရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ေဝမိုး သူမ၏ ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးၾကားသုိ႔ ဝင္လိုက္ၿပီး လီးကိုလက္ႏွင့္ကိုင္၍ ေစာက္ပတ္ဝကိုမွန္း၍ လီးထိပ္ျဖင့္ေတ့ေထာက္လိုက္ သည္။
“ အို....အဟင့္....ဦး....”
ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား မတရားစိုရႊဲေနမႈေၾကာင့္ လီးထိပ္က ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ ႏွီးတျပားခန္႔ နစ္ဝင္သြား သည္။ ထိုအခိုက္ ဝင္းႏြယ္ကလည္း သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို အလိုက္သင့္ေကာ့တင္ေပးခိုက္ႏွင့္ အံကိုက္သြားၿပီးအထဲသုိ႔ လီးတန္ ႀကီး တဝက္ေလာက္ဝင္၍ သြားေလသည္။ ခၽြဲက်ိက်ိအေတြ႔နဲ႔ တင္းၾကပ္ၾကပ္အေတြ႔တုိ႔ႏွစ္ရပ္ေပါင္း၍ လီးတန္ႀကီးက ခံစား လိုက္ရသည္။ ေဝမိုးက က်န္ေနေသာလီးတဝက္ကို ထပ္၍ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“ ျဗစ္....ျဗစ္....ဖြတ္ ”
“ အား....ကၽြတ္....ကၽြတ္....ေျဖးေျဖးဦးရယ္.....ေျဖးေျဖး.....အား....အား....”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ဆိုေသာ ေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာေလး ႐ႈံ႕မဲ့ၿပီး ၿငီးရွာသည္။ ေဝမိုး၏ လီးရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔ တဆုံးဝင္၍သြားသည္။
“ ဝင္သြားၿပီ....အဟင့္....ဝင္သြားၿပီ ”
“ သိပ္နာေနလား သမီး ”
“ ဟုတ္တယ္ ဦးရာ....ေတာ္ေတာ္နာတယ္....ဦးဟာႀကီးက အရမ္းႀကီးတာကိုး....”
“ နာတယ္ဆိုရင္ လီးျပန္ထုတ္လိုက္မယ္ေလ ”
“ အပိုေတြ လာေျပာမေနနဲ႔....အနာခံၿပီးမွေတာ့ ျပန္မထုတ္နဲ႔ေတာ့....”
“ ဒါဆိုရင္ ဆက္ၿပီးလိုးမယ္ေနာ္ ”
“ အင္း....လိုးေလ....သိပ္ေတာ့မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္ ဦး ”
ေဝမိုးက ေစာက္ဖုတ္ထဲကလီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလး လိုးေပးသည္။ ႀကီးမား တုတ္ခိုင္လွသည့္ ေဝမိုး၏လီးႏွင့္ က်ဥ္းၾကပ္လွေသာ ဝင္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္တုိ႔မွာ အံက်သြားေစရန္ အစပ်ဳိး၍ က်င့္ယူေန ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ရမက္ထန္ေသာ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ကလည္း သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ ေကာ့တင္ေပးသည္။ ေဝမိုး က က်ဥ္းၾကပ္လွေသာ ဝင္းႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္မွာ သူ၏လီးႀကီးႏွင့္ က်င့္သားရလာၿပီဆိုသည္ကို သတိထားမိလိုက္ၿပီး တဆင့္ တက္၍ခပ္မွန္မွန္ တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေပးသည္။
“ ဖြတ္....စြပ္....ဖြတ္...စြပ္....ဖြတ္...”
“ အင့္....ဟင့္.....ေကာင္းတယ္ဦးရာ.....ေဆာင့္....ေဆာင့္....ေလ....”
“ ဖြတ္....ဖြတ္....ျပြတ္....ျဗစ္...ျဗစ္....ေဆာင့္...ေဆာင့္....ပိုၿပီး ျပင္းျပင္း ေဆာင့္....အား....အား.....ထြက္ကုန္ၿပီ.... အား....အား....”
အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ေသာအခါ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္သည္ ငါးဖယ္ပ်ံသလို ေကာ့ ေကာ့တက္ၿပီး ‘ ၿပီး ’ သြားသည္။ ေဝမိုးက မၿပီးေသးေပ။ ေဆာင့္တာရပ္လိုက္ၿပီး လီးကို အဖုတ္ထဲဖိထည့္ၿပီး စိမ္ေပးထားလိုက္သည္။
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္၏ ကိုယ္လုံးေလး ၿငိမ္က်သြားေတာ့မွ အဖုတ္ထဲမွ လီးႀကီးအား ေဝမိုးက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
“ ကဲ ဝင္းႏြယ္.....ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးစမ္းဟာ....နင့္ ဖင္ႀကီးေတြၾကည့္ၿပီး ငါလိုးခ်င္လို႔.....”
ေဝမိုး တမင္တစ္တစ္ခြခြေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။ ၾကားလိုက္ရေသာ ဝင္းႏြယ္မွာ ခ်က္ခ်င္းစိတ္ေတြလႈပ္ရွား၍သြား သည္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာေပၚတြင္ ထထိုင္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္၍ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ ေဝမိုးက သူမ၏ေနာက္တြင္ ေနရာယူ၍ သူမ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို က်က်နနၿဖဲကာ လီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ၿပီး ဖိ၍ထိုးသြင္းသည္။
“ အား....ကၽြတ္.....ကၽြတ္....ရွီး....”
ဝင္းႏြယ္ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားၿပီး စုပ္သပ္၍ ညီးလိုက္သည္။ ေဝမိုးက သူမ၏ခါးေသးေသးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညွပ္ကိုင္ထားၿပီး ဒစ္ျမဳပ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး လိုးသြင္းေနသည္။ တအားဖိၿပီး သြင္းတာမ်ဳိးမဟုတ္။ တထစ္ခ်င္း သြင္းေနတာျဖစ္သည္။
“ အ....အမေလး....ေလး....ဦးရယ္....အား ပါးပါး....ဟင့္....ဝင္လာတယ္....ဦးရဲ႕ လီးႀကီး က်မအဖုတ္ထဲကို....ဝင္.. ဝင္....တယ္....အား....အား.....ေျဖး.....ေျဖး မၾကမ္းပါနဲ႔.....ေျဖးေျဖး....”
ေနာက္ဆုံး လီးက တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္၍သြားသည္။ ဝင္ေနေသာ လီးကိုၿငိမ္ထားၿပီး ေဝမိုးက ဝင္းႏြယ္၏ဖင္သားႀကီး ႏွစ္ခုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အရသာခံ၍ကိုင္ကာ ဆုပ္နယ္၍ေပးသည္။ ဝင္းႏြယ္၏စိတ္ေတြ အေတာ္ႀကီး ထ၍လာသည္။
“ လုပ္ေတာ့ေလ ဦးရာ....လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္ေနၿပီပဲဟာ....ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔....ဟင့္.....ဟင့္....ဟင့္....”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ လီးတစ္လစ္ႀကီးဝင္ေနေသာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို လႈပ္၍ လႈပ္၍ ေလးဖက္ကုန္းေနရာမွ ေျပာရွာသည္။ ေဝမိုးက သေဘာက်စြာၿပံဳးလိုက္ၿပီး ဝင္းႏြယ္၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ က်က်နနကိုင္ၿပီး လီးႀကီးကို ေျဖး ေျဖးေလးသြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္သည္။ တကယ့္မွ ေျဖးေျဖးေလးျဖစ္သည္။ က်ဥ္းၾကပ္လွေသာေစာက္ဖုတ္ထဲကို တုတ္ ခုိင္ႀကီးမားလွတဲ့ လီးက ဝင္ေနတာဆိုေတာ့ ၾကပ္ညပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက လီးႀကီး ဆြဲ ထုတ္လိုက္တိုင္း စူ စူ၍ထြက္လာသည္။ ေဝမိုး၏ လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက တေျဖးေျဖး သြက္သြက္လာသလို အားလည္းျပင္း လာသည္။
“ စြပ္....ဖြတ္....ဖြတ္....ျပြတ္....ျဗစ္...ဖြတ္....ဖြတ္....”
“ အား....ဟား.....ေဆာင့္.....ေဆာင့္.....တအားေဆာင့္.....အင္း....အား.....အား.....”
ဝင္းႏြယ္၏ေသြးသားေတြ အရမ္းပင္လႈပ္ရွား၍လာသည္။ ပါးစပ္က အငမ္းမရေျပာရင္း သူမ၏ဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာ့ ေကာ့တင္ေပးသည္။ ဝင္းႏြယ္မွာ ေလးဖက္ေထာက္လ်က္ပုံစံပင္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို အိပ္ယာေပၚတြင္ ျပားေနေအာင္ကပ္ၿပီး ဝပ္ေပးထားကာ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္၍ အလိုးခံေနသည့္အေနအထားသုိ႔ ေရာက္၍ေနသည္။
“ ဖြတ္....ဖြတ္....စြပ္....စြပ္....ျပြတ္....အား....ပါး....အား....အား....အိုး....အိုး.....အမေလး....ေလး....ကၽြတ္...... ကၽြတ္.....ကၽြတ္....”
နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ အရည္ေတြကို ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ဝင္းႏြယ္ ၿပီးသြားမွန္းသိေပမယ့္ ေဝမိုးက အလိုးအေဆာင့္မရပ္ေတာ့ပါ။ လႈပ္ရွားသြားေသာ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ ဖိ၍ ဖိ၍ ေဆာင့္ကာလိုးသည္။
“ ဖြတ္....ဖြတ္....ျပြတ္.....ျပြတ္....စြပ္....ဖြတ္....ျဗစ္....ျဗစ္....ဖြတ္....အား...အ...အီး...ရွီး...အ...အမေလး....အိုး.... အိုး....”
ၿပီးသြားၿပီးေနာက္ က်ိန္းစပ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ခပ္ထြားထြားတုတ္တုတ္ႀကီးက အားရပါးရဆက္ၿပီး ေဆာင့္ လိုးေနသည္ျဖစ္၍ ဝင္းႏြယ္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ က်ိန္းစပ္ၿပီး နာလွသည္။ ဒါေပမယ့္ အခ်က္(၂၀)ေလာက္ဆက္ၿပီး ေဆာင့္ ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ အရသာေကာင္း၍လာၿပီး သူမ၏ေသြးသားမ်ားျပန္၍ ဆူပြက္လာသည္။
“ ဖြတ္....ဖြတ္....စြပ္....စြပ္....ျပြတ္....အီး....ေဆာင့္....ဦး....သမီး ေကာင္းလာၿပီ မညွာနဲ႔....ေဆာင့္....ေဆာင့္....အိုး .....အိုး....”
တေျဖးေျဖးေကာင္းလာေသာ ဝင္းႏြယ္မွာ ၿပီးလုၿပီးခ်င္ျဖစ္လာသလို ၿပီးခ်င္လာေသာ ေဝမိုးကလည္း ဒလစပ္ေဆာင့္ သည္။ ဝင္းႏြယ္ေျပာၿပီး အခ်က္(၂၀)ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဝမိုး၏ လရည္မ်ားမွာ တပုံတပင္ႀကီး အရွိန္ျပင္းျပင္း ျဖင့္ ပန္းထြက္သြားရာ ပူပူေႏြးေႏြးသုတ္ရည္မ်ား သားအိမ္ထဲသုိ႔ အရွိန္ျပင္းစြာက်ေရာက္ခိုက္ နန္းဝင္းဝင္းႏြယ္မွာလည္း ဖင္ႀကီးရမ္းခါ၍ ၿပီး သြားေတာ့သည္။
“ ဖြတ္....ျပြတ္....စြပ္....ဖြတ္.....ျဗစ္....ျပြတ္....ျဗစ္....ဖြတ္...ျဗစ္...အိုး....ဦး....အား....အား....ထြက္....ထြက္ၿပီ.... အား....အမေလး.....ေကာင္းလိုက္တာရွင္......အ.....အမေလး.....ဘယ္လို ေကာင္းမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး.....အား...... အား....”
(ၿပီး)
Comments
Post a Comment